Saturday, April 9, 2011

emo lang:(

mahirap maramdamang nakakasakit ka ng damdamin ng mga taong mahalaga sayo. . .

hindi naman sa ayaw ko, nagkataong. . .wala lng talaga akong service ng mga panahong iyon. . .

wala akong sinisisi sa nangyari. . .tadhana ang lumikha nun. . .

walang nagbabawal sakin. . .sumunod lang ako sa ilang araw na grounded ako. . .

masakit tanggaping ala na kong kalayaang gamitin ang motor na yun. . .

pagkat..kasunod nito'y ang katotohanang di na rin ako panay makakasama sa inyo. . .

hindi ko 'to ginusto. . .nangyari lang. . .

kung alam nyo lang ang panghihinayang ko nung di ako nakasama sa acuzar nyo. . .

sagad hanggang buto!. . .hilingin ko mang maulit, alam kong hindi na. . .

pagkat, hindi na mauulit ang mga naganap noon. . .

hindi na ko matatag sa mga picture sa fb. . .

hindi ko narin makikita ang mga ngiti't halakhak na binitawan nyo habang nagtatampisaw. . .

pero ganun talaga! family day ako nun. . .

nung gabing graduation ng bernabe. . .nandun ako e! andun talaga!. . .

isang tawag o text lang. . .kaso ang lakas ng tawanan nyo. . .

nakakahiyang manggulo. . .nasa gate na sana ko nun ngunit. . .

mas pinili kong magsinungaling. . .ewan ko ba kung bakit!. . .

mahalaga sila. . .mahalaga kayo!. . .

walang timbangan

pagkat parehas kayung parte ng buhay ko. . .

mga mahal kong kaibigan!




1 comment: